Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΦΟΡΩΝ
Η φορολογία στο Βυζάντιο, στα παλιά χρόνια, ήταν αρχικά “εθελοντική” καθώς σε περιόδους κρίσης της αυτοκρατορίας, όποιος ήθελε πλήρωνε φόρους και συνέβαλε όσο ποσό ήθελε στο κράτος, χωρίς περιορισμούς. Το πρώτο κούρεμα χρέους, πριν από το 2000, έγινε από τον Σόλων, ο οποίος αντικατέστησε την αιγίνια δραχμή με την καινούργια- αττική – Σολώνια δραχμή, η οποία είναι 27-30% μικρότερης αξίας. Το αποτέλεσμα αυτού ήταν οι παλαιοί οφειλέτες να πλήρωσαν με καινούργιες δραχμές, οι οποίες θεωρούνταν υποτιμημένες, και οι πλούσιοι να ανέβηκαν σε μεγαλύτερη φορολογική κλίμακα. Ωστόσο ο Σόλων δεν προχώρησε σε μεγαλύτερο κούρεμα χρέους, καθώς το θεώρησε άδικο για τους δανειστές. Επίσης, υπήρχαν φόροι, φοροδιαφυγές και φοροαπαλλαγές.Ίσχυε η αντικιμενική αξία των χωραφιών καθώς και υψηλή φορολογία στους ελαιώνες. Στο Βυζάντιο φορολογούσν με βάση τον καπνό που έβγαινε από την καμινάδα, καθώς εάν δεν έβγαινε καπνός σήμαινε ότι το σπίτι είχε εγκαταληφθεί. Αρχικά, η εφορία ήταν κρατική ενώ αργότερα η είσπραξη των φόρων ιδιωτικοποιήθηκε καθώς είχαν καλύτερα συνολικά αποτελέσματα. Τότε υπήρχε το κτηματολόγιο διότι εισπράττονταν καλύτερα οι φόροι. Βασική πηγή φορολογίας ήταν τα γαιοκτήματα. Υπήρχαν φορολογικοί υπάλληλοι που περιόδευαν στην επαρχία και υπολόγιζαν ποια ήταν η απόδοση ενός κτήματος. Οι φορολογικές δηλώσεις των υπηκόων της αυτοκρατορίας, ελέγχονταν από δημοσίους υπαλλήλους, διότι υπολόγιζαν με ακρίβεια τους φόρους και έβρισκαν τους καταπατητές της δημόσιας γής. Ο αρχηγός της οικογένειας ελέγχονταν από ένα επόπτη, ο οποίος εάν έβλεπε ότι η γη που αντιστιχούσε στην οικογένεια ήταν μεγαλύτερη από τον φόρο που πλήρωνε, πίστευε ότι είχε καταπατήσει την γή και την έπερναν. Επίσης, η Βυζαντινή αυτοκρατορία δέχονταν επιθέσεις από τους Άραβες, κυρίως στα ακραία της σημεία και οι αγρότες και οι εργάτες της γής μετακινούνατν προς το κέντρο, το οποίο έχει ως συνέπεια το κράτος να μην μπορεί να φορολογήσει γη η οποία δεν κατοικούνταν. Τέλος, τους πρώτους αιώνες της αυτοκρατορίας οι φόροι πληρώνονταν σε είδος μέχρι το 769 όταν ο Κωσταντίνος Ο 5ος απέδωσε τους φόρους σε χρήμα.
Τσώνα Βασιλική
Η φορολογία στο Βυζάντιο, στα παλιά χρόνια, ήταν αρχικά “εθελοντική” καθώς σε περιόδους κρίσης της αυτοκρατορίας, όποιος ήθελε πλήρωνε φόρους και συνέβαλε όσο ποσό ήθελε στο κράτος, χωρίς περιορισμούς. Το πρώτο κούρεμα χρέους, πριν από το 2000, έγινε από τον Σόλων, ο οποίος αντικατέστησε την αιγίνια δραχμή με την καινούργια- αττική – Σολώνια δραχμή, η οποία είναι 27-30% μικρότερης αξίας. Το αποτέλεσμα αυτού ήταν οι παλαιοί οφειλέτες να πλήρωσαν με καινούργιες δραχμές, οι οποίες θεωρούνταν υποτιμημένες, και οι πλούσιοι να ανέβηκαν σε μεγαλύτερη φορολογική κλίμακα. Ωστόσο ο Σόλων δεν προχώρησε σε μεγαλύτερο κούρεμα χρέους, καθώς το θεώρησε άδικο για τους δανειστές. Επίσης, υπήρχαν φόροι, φοροδιαφυγές και φοροαπαλλαγές.Ίσχυε η αντικιμενική αξία των χωραφιών καθώς και υψηλή φορολογία στους ελαιώνες. Στο Βυζάντιο φορολογούσν με βάση τον καπνό που έβγαινε από την καμινάδα, καθώς εάν δεν έβγαινε καπνός σήμαινε ότι το σπίτι είχε εγκαταληφθεί. Αρχικά, η εφορία ήταν κρατική ενώ αργότερα η είσπραξη των φόρων ιδιωτικοποιήθηκε καθώς είχαν καλύτερα συνολικά αποτελέσματα. Τότε υπήρχε το κτηματολόγιο διότι εισπράττονταν καλύτερα οι φόροι. Βασική πηγή φορολογίας ήταν τα γαιοκτήματα. Υπήρχαν φορολογικοί υπάλληλοι που περιόδευαν στην επαρχία και υπολόγιζαν ποια ήταν η απόδοση ενός κτήματος. Οι φορολογικές δηλώσεις των υπηκόων της αυτοκρατορίας, ελέγχονταν από δημοσίους υπαλλήλους, διότι υπολόγιζαν με ακρίβεια τους φόρους και έβρισκαν τους καταπατητές της δημόσιας γής. Ο αρχηγός της οικογένειας ελέγχονταν από ένα επόπτη, ο οποίος εάν έβλεπε ότι η γη που αντιστιχούσε στην οικογένεια ήταν μεγαλύτερη από τον φόρο που πλήρωνε, πίστευε ότι είχε καταπατήσει την γή και την έπερναν. Επίσης, η Βυζαντινή αυτοκρατορία δέχονταν επιθέσεις από τους Άραβες, κυρίως στα ακραία της σημεία και οι αγρότες και οι εργάτες της γής μετακινούνατν προς το κέντρο, το οποίο έχει ως συνέπεια το κράτος να μην μπορεί να φορολογήσει γη η οποία δεν κατοικούνταν. Τέλος, τους πρώτους αιώνες της αυτοκρατορίας οι φόροι πληρώνονταν σε είδος μέχρι το 769 όταν ο Κωσταντίνος Ο 5ος απέδωσε τους φόρους σε χρήμα.
Τσώνα Βασιλική
