Το 2001 ήταν το τέλος ενός νεοφιλελεύθερου κοινωνικού μοντέλου διάρκειας 10 ετών που άφησε πίσω της 35 νεκρούς, 30.000 αυτοκτονίες και 20.000.000 ανθρώπους βουτηγμένους στη φτώχεια. Η κατάσταση που επικρατούσε ήταν τραγική. Χιλιάδες αγανακτισμένοι άνθρωποι διαδήλωναν στους δρόμους, ξεκίνησαν απεργίες και αναταραχές που οδήγησαν σε πλιάτσικο σε σούπερ μάρκετ, καταστήματα κλπ. Ωστόσο οι αναταραχές αυτές ήταν υποκινούμενες και οι λεηλασίες οργανωμένες και στημένες από την αντιπολίτευση.
Όλη αυτή η κατάσταση ξεκίνησε από τη στιγμή που αυτή τη περίοδο η Αργεντινή βρίσκεται σε φοβερά δύσκολη οικονομική κατάσταση και τελικά αναζητά βοήθεια, την οποία παίρνει σε μορφή δανείου 40 δις δολαρίων από το ΔΝΤ/Παγκόσμια Τράπεζα. 6 μήνες αργότερα η κυβέρνηση καλείται να πάρει νέα μέτρα και ζητείται και πάλι η βοήθεια του Cavallo, τον οποίο βλέπουν ως Μεσσία. Ο Cavallo, επιβάλλει την πολιτική του μηδενικού ελλείματος, δηλαδή η Αργεντινή να ξοδεύει μόνο όσα παράγει. Για να το πετύχει αυτό ανακοινώνονται μειώσεις μισθών τάξεων κατά 13%. Το ΔΝΤ τους εύχεται "καλή τύχη" σε αυτήν την προσπάθεια με την οποία δε συμφωνεί και πληθαίνουν οι αναφορές για επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, μακριά από το Αμερικάνικο δολάριο. Πλέον συζητείται αν θα ήταν καλύτερη μια υποτίμηση του νομίσματος ή η χρεωκοπία. Τελικά το ΔΝΤ εγκρίνει δεύτερο δάνειο 8 δις, με την σημείωση πως είναι η τελευταία βοήθεια προς την Αργεντινή. Χαρακτηριστικά θεωρούν πως παρέχουν μηχανική υποστήριξη σε έναν κλινικά νεκρό ασθενή. Εκείνη την περίοδο η εκλογή του Bush στις Η.Π.Α αλλάζει το τοπίο (33ο λεπτό), αφού η αλλαγή του εκπροσώπου των Η.Π.Α στο ΔΝΤ θα οδηγήσει στη διακοπή της δανειοδότησης της Αργεντινής λίγο αργότερα. Προς το παρόν η Αργεντινή μέσω του Προέδρου της, Fernando de la Rua, ζητά βοήθεια από άλλες χώρες που συμμετέχουν στο ΔΝΤ, όπως η Αγγλία και η Γερμανία. Ωστόσο η μη αποδοχή ενός συμβολαίου με τη Siemens οδηγεί σε νέα ένταση με τη Γερμανία. Τα πράγματα για την Αργεντινή φαίνεται να χειροτερεύουν μέρα με τη μέρα καθώς πλέον δε βρίσκουν ανταπόκριση βοήθειας από κανέναν. Σιγά σιγά φτάνει στην ολοκληρωτική οικονομική καταστροφή.
Αγγέλα Σκάλα
Όλη αυτή η κατάσταση ξεκίνησε από τη στιγμή που αυτή τη περίοδο η Αργεντινή βρίσκεται σε φοβερά δύσκολη οικονομική κατάσταση και τελικά αναζητά βοήθεια, την οποία παίρνει σε μορφή δανείου 40 δις δολαρίων από το ΔΝΤ/Παγκόσμια Τράπεζα. 6 μήνες αργότερα η κυβέρνηση καλείται να πάρει νέα μέτρα και ζητείται και πάλι η βοήθεια του Cavallo, τον οποίο βλέπουν ως Μεσσία. Ο Cavallo, επιβάλλει την πολιτική του μηδενικού ελλείματος, δηλαδή η Αργεντινή να ξοδεύει μόνο όσα παράγει. Για να το πετύχει αυτό ανακοινώνονται μειώσεις μισθών τάξεων κατά 13%. Το ΔΝΤ τους εύχεται "καλή τύχη" σε αυτήν την προσπάθεια με την οποία δε συμφωνεί και πληθαίνουν οι αναφορές για επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, μακριά από το Αμερικάνικο δολάριο. Πλέον συζητείται αν θα ήταν καλύτερη μια υποτίμηση του νομίσματος ή η χρεωκοπία. Τελικά το ΔΝΤ εγκρίνει δεύτερο δάνειο 8 δις, με την σημείωση πως είναι η τελευταία βοήθεια προς την Αργεντινή. Χαρακτηριστικά θεωρούν πως παρέχουν μηχανική υποστήριξη σε έναν κλινικά νεκρό ασθενή. Εκείνη την περίοδο η εκλογή του Bush στις Η.Π.Α αλλάζει το τοπίο (33ο λεπτό), αφού η αλλαγή του εκπροσώπου των Η.Π.Α στο ΔΝΤ θα οδηγήσει στη διακοπή της δανειοδότησης της Αργεντινής λίγο αργότερα. Προς το παρόν η Αργεντινή μέσω του Προέδρου της, Fernando de la Rua, ζητά βοήθεια από άλλες χώρες που συμμετέχουν στο ΔΝΤ, όπως η Αγγλία και η Γερμανία. Ωστόσο η μη αποδοχή ενός συμβολαίου με τη Siemens οδηγεί σε νέα ένταση με τη Γερμανία. Τα πράγματα για την Αργεντινή φαίνεται να χειροτερεύουν μέρα με τη μέρα καθώς πλέον δε βρίσκουν ανταπόκριση βοήθειας από κανέναν. Σιγά σιγά φτάνει στην ολοκληρωτική οικονομική καταστροφή.
Αγγέλα Σκάλα
