Το νερό είναι συλλογικό αγαθό, ανήκει σε όλους και όλοι δικαιούνται ίση πρόσβαση σε αυτό. Η πρόσβαση στο νερό, στοιχείο απαραίτητο για τη ζωή και την υγεία, εντάσσεται πλέον στα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου.Το ανθρώπινο δικαίωμα στο νερό έχει επανειλημμένως αναγνωριστεί από τη διεθνή κοινότητα σε πληθώρα διεθνών συμφωνιών, διακηρύξεων και άλλων επίσημων εγγράφων. Το 2002 η Ειδική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών αναγνώρισε επισήμως την πρόσβαση σε ασφαλές,επαρκές και οικονομικά προσιτό νερό ως θεμελιώδη ανθρώπινο δικαίωμα.
- Επαρκές Καθένας πρέπει να έχει στη διάθεσή του μια επαρκής ποσότητα νερού σύμφωνα με τις διεθνείς οδηγίες. Αυτό συνήθως σημαίνει 50-100 λίτρα, με απόλυτη ελάχιστη ποσότητα τα 20 λίτρα.
- Ασφαλές Το νερό για προσωπική και οικιακή χρήση πρέπει να είναι ασφαλές. Το νερό που προορίζεται για πόση πρέπει να είναι υψηλής ποιότητας.
- Προσβάσιμο Το νερό πρέπει να βρίσκεται σε μια απόσταση που να διασφαλίζει την σωματική ασφάλεια του καθενός, μέσα ή κοντά στο σπίτι.
- Οικονομικά προσιτό Το νερό πρέπει να είναι οικονομικά προσιτό, χωρίς να περιορίζει τη δυνατότητα ενός ατόμου να προμηθευτεί άλλα είδη πρώτης ανάγκης. Αυτό συνεπάγεται ότι ορισμένες φορές η απαραίτητη ποσότητα νερού πρέπει να παρέχεται δωρεάν.
Ωστόσο αυτή είναι η καλή πλευρά η οποία είναι πολλές φορές εικονική και ψεύτικη.Καθώς σε πολλές χώρες του πλανήτη μας έχει γίνει ιδιωτικοποίηση του νερού με αποτέλεσμα το κέρδος λίγων και τα ακόμα ένα βάσανο στις πλάτες του απλού λαού. Διεφθαρμένες κυβερνήσεις μίζες και εταιρίες που ενδιαφέροντα μονάχα για το κέρδος τους χωρίς να υπολογίζουν τίποτα αποτελούν το σύστημα ιδιωτικοποίησης του νερού.Περιοχές στις οποίες στην διάρκεια της ιστορίας πραγματοποιήθηκε ιδιωτικοποίηση νερού
- Βρετανία
- Γερμανία
- Αργεντινή
- Βολιβία
- Παρίσι
- Αφρική
- Ένα μικρό κομμάτι των ΗΠΑ.
- Ισπανία
- Πορτογαλία
- «Σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες όπου ανέλαβαν ιδιωτικές επιχειρήσεις την παροχή νερού, οι πολίτες είχαν κακές εμπειρίες. Γι΄ αυτό το λόγο, για παράδειγμα, το νερό που ιδιωτικοποιήθηκε για ορισμένα χρόνια στο Παρίσι, είναι τώρα πάλι στα χέρια του δημοσίου». Δήλωσε ένας δήμαρχος στην Γερμανία άλλα χωρίς αποτέλεσμα.
- Στην Βολιβία είχαμε επανάσταση με αποτέλεσμα να θρηνήσουμε θύματα και πολλούς τραυματίες. Μιλάμε πραγματικά για ένα πόλεμο όπλων για το νερό. Ο λαός κέρδισε και η πώληση του νερού σταμάτησε.
- Στην Γαλλία ο δήμος δεν ανανέωσε την σύμβαση με εταιρία εκμετάλλευσης με αποτέλεσμα να εξοικονομηθούν 35εκ και να μειωθούν τα τιμολόγια κατά 8%
Δεν έχει προσφέρει ποτέ τίποτα η ιδιωτικοποίηση του νερού σε καμία χώρα. Πρέπει να το υποστηρίξουμε αυτό και για την Ελλάδα. Το νερό θα πρέπει να βρίσκεται στα χέρια των πολλών και του λαού και όχι στους οικονομικά ισχυρούς και των πολυεθνικών.Το νερό δεν είναι εμπόρευμα είναι θεμελιώδες δικαίωμα.
Αντωνης Χασιδης,
Παναγιωτης Σιδηροπουλος,
Κλεων Χιμετιδης
Νικος Φωτιου
Γιαννης Σταματακης
Τασος Τουμανιδης
