ΒΟΛΙΒΙΑ:
ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
Το
Φεβρουάριο και το Μάρτιο του 2000 ξέσπασαν διαδηλώσεις στην Βολιβία. Ο λόγος
ήταν ότι η κυβέρνηση προσπαθούσε να επιβάλλει ένα νόμο ο οποίος θα επηρέαζε τα
δικαιώματα του νερού. Οι πολίτες της Βολιβίας ήξεραν ότι αν άφηναν να περάσει αυτός
ο νόμος τότε θα ιδιωτικοποιήσουν τις πηγές που έχουν οι κοινότητες και το νερό
στην πόλη. Ο Oscar Olivera ήταν στην ηγεσία του εργατικού κινήματος και υπήρχαν πολλά επίπεδα της οργάνωσης.
Έτσι αν έβαζαν κάποιον στη φυλακή από το πρώτο επίπεδο υπήρχε ένα άλλο επίπεδο
που έπαιρνε τη θέση τους. Έτσι ήταν τα πάντα οργανωμένα σε πολλά επίπεδα. Το
πρόβλημα ξεκίνησε όταν η κυβέρνηση άνοιξε την αγορά και έκανε ανοιχτή πρόσκληση
σε εταιρίες στο να έρθουν στη Βολιβία. Ήταν βασικά μια κοινοπραξία με κάποιους
τοπικούς επιχειρηματίες και την εταιρεία και αποφάσισαν να καταλάβουν τα δίκτυα
του νερού. Οι πρώτες αντιδράσεις για την ιδιωτικοποίηση του νερού άρχισαν τον
Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο το 1999. Ήταν πολύ μικρές και σποραδικές κινήσεις οι
οποίες στη συνέχεια μεγάλωναν. Τον Ιανουάριο οι διαδηλωτές έκλεισαν την πόλη
για αρκετές μέρες. Οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης διαπραγματεύτηκαν με τους διαδηλωτές
αλά δεν προέκυψε τίποτα από αυτές τις διαπραγματεύσεις. Όλοι οι πολίτες
συγκεντρώθηκαν στην πλατεία. Η κυβέρνηση είπε ότι δεν θα το επέτρεπε αυτό. Έτσι
έστειλε την αστυνομία για να περιπολεί και να ελέγχει την πόλη προσπαθώντας να
φοβίσει τον κόσμο και τους ψέκαζαν με χημικά. Η αστυνομία χτυπούσε γυναίκες και
παιδιά και έριχναν χημικά στον κόσμο. Εκατοντάδες άνθρωποι προσπαθούσαν να
καταλάβουν την πλατεία και έλεγαν ότι είναι δική τους. Για να ηρεμήσει τα
πνεύματα ο πρόεδρος δέχτηκε να συναντηθεί με εκπροσώπους των διαδηλωτών τον
Απρίλιο. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο των διαδηλωτών η συνάντηση ήταν απλά μια
παγίδα. Μετά από αυτό το περιστατικό ξέσπασε το κοινωνικό μένος που οδηγήθηκε
την επόμενη μέρα έξω από το δημαρχείο για να διαμαρτυρηθεί. Περισσότεροι από 59
άνθρωποι συνελήφθησαν, δεκάδες τραυματίστηκαν και έξι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.
Είναι φανερό λοιπόν πως η ιδιωτικοποίηση
του νερού ήταν ένα μείζον πρόβλημα για την Βολιβία και για τους κατοίκους της.
Χωρίς το νερό δεν μπορεί κανείς να ζήσει. Οι αγώνες των πολιτών της Βολιβίας
ήταν δίκαιοι γιατί πολεμούσανε για κάτι πολύ σημαντικό στη ζωή: το νερό.
Αντώνης Χασίδης
